CDMA, që do të thotë "Qasja e shumëfishtë e ndarjes së kodit", është një teknologji konkurruese e shërbimit të telefonisë celulare me GSM në rrjetet më të vjetra që po hiqen gradualisht. Në vitin 2010, operatorët në mbarë botën kaluan në LTE, një rrjet 4G që mbështet përdorimin e njëkohshëm të zërit dhe të dhënave.
Me siguri keni dëgjuar për CDMA dhe GSM kur ju thanë se nuk mund të përdorni një telefon të caktuar në rrjetin tuaj celular, sepse ata përdorin teknologji të ndryshme që nuk janë të përputhshme me njëra-tjetrën. Për shembull, mund të keni një telefon AT&T që nuk mund të përdoret në rrjetin e Verizon pikërisht për këtë arsye ose anasjelltas.
Standardi CDMA u krijua fillimisht nga Qualcomm në SHBA dhe përdoret kryesisht në SHBA dhe pjesë të Azisë nga operatorë të tjerë.
Përfundim
Nga pesë rrjetet celulare më të njohura në Shtetet e Bashkuara, Sprint, Verizon dhe Virgin Mobile përdorin CDMA. T-Mobile dhe AT&T përdorin GSM.
Si funksionon CDMA
CDMA përdor një teknikë të "spektrit të përhapur" ku energjia elektromagnetike shpërndahet për të lejuar një sinjal me një gjerësi bande më të gjerë. Kjo qasje lejon që disa njerëz në telefona celularë të ndryshëm të "multipleksohen" në të njëjtin kanal për të ndarë një gjerësi brezi frekuencash. Me teknologjinë CDMA, të dhënat dhe paketat zanore ndahen duke përdorur kode dhe më pas transmetohen duke përdorur një gamë të gjerë frekuencash. Meqenëse shpesh ndahet më shumë hapësirë për të dhënat me CDMA, ky standard u bë tërheqës për përdorimin e Internetit celular me shpejtësi të lartë.
Përfundim
Shumica e njerëzve nuk kanë nevojë të shqetësohen për rrjetin e telefonave celularë që zgjedhin për sa i përket teknologjisë më të mirë. Megjithatë, të dy standardet ndryshojnë në mënyra të rëndësishme teknike.
Mbulimi CDMA
Ndërsa CDMA dhe GSM konkurrojnë kokë më kokë për sa i përket shpejtësisë më të lartë të gjerësisë së brezit, GSM ofron mbulim më të plotë global falë kontratave roaming dhe roaming ndërkombëtar. Teknologjia GSM tenton të mbulojë zonat rurale në SHBA më plotësisht se CDMA.
Përputhshmëria e pajisjes dhe kartat SIM
Është e lehtë të ndërrosh telefonat në një rrjet GSM sepse telefonat GSM përdorin karta SIM të lëvizshme për të ruajtur informacione rreth përdoruesit në rrjetin GSM, ndërsa telefonat CDMA jo. Në vend të kësaj, rrjetet CDMA përdorin informacione në serverin e operatorit për të verifikuar të njëjtin lloj të dhënash që telefonat GSM kanë ruajtur në kartat e tyre SIM.
Kjo është leja për të kryer një shkëmbim të tillë.
Meqenëse GSM dhe CDMA janë të papajtueshme me njëra-tjetrën, nuk mund të përdorni një telefon Sprint në një rrjet T-Mobile ose një telefon Verizon Wireless me AT&T. E njëjta gjë vlen edhe për çdo përzierje tjetër të pajisjes dhe operatorit që mund të bëni nga lista CDMA dhe GSM nga lart.
Telefonat CDMA që përdorin karta SIM e bëjnë këtë ose sepse e kërkon standardi LTE ose sepse telefoni ka një fole SIM për të pranuar rrjete të huaja GSM. Megjithatë, këta operatorë ende përdorin teknologjinë CDMA për të ruajtur informacionin e pajtimtarëve.
Përdorimi i njëkohshëm i zërit dhe i të dhënave
Shumica e rrjeteve CDMA nuk lejojnë transmetimin e zërit dhe të të dhënave në të njëjtën kohë. Kjo është arsyeja pse ju mund të bombardoheni me email dhe njoftime të tjera në internet kur përfundoni një telefonatë nga një rrjet CDMA si Verizon. Të dhënat janë në thelb në pauzë ndërsa jeni në një telefonatë.
Megjithatë, do të vëreni se shkëmbimi i dyanshëm i të dhënave funksionon mirë në një rrjet CDMA kur jeni në një telefonatë brenda rrezes së një rrjeti Wi-Fi sepse Wi-Fi, sipas definicionit, nuk është' t duke përdorur rrjetin e operatorit.
