Si të përdorni funksionin LOOKUP në Excel

2024 Autor: Abigail Brown | [email protected]. E modifikuara e fundit: 2023-12-17 07:01

Çfarë duhet të dini

Funksioni LOOKUP në Excel përdoret për të kërkuar informacionin në një rresht ose kolonë.
Ka dy mënyra për të përdorur një formulë LOOKUP, në varësi të nevojave tuaja: si një vektor dhe një grup.
Lloji i vektorit kërkon vetëm një rresht ose kolonë, ndërsa një grup kërkon shumë rreshta dhe kolona.

Ky artikull shpjegon se si të përdorni funksionin LOOKUP në çdo version të Excel duke përfshirë Excel 2019 dhe Microsoft 365.

Cili është funksioni LOOKUP?

Funksioni LOOKUP në Excel përdoret për të kërkuar informacionin në një rresht ose kolonë. Ai lokalizon një vlerë nga i njëjti pozicion në rresht ose kolonë si vlera fillestare, kështu që është vërtet e dobishme kur kemi të bëjmë me tabela të strukturuara ku të gjitha rreshtat dhe kolonat përmbajnë të dhëna të ngjashme.

Ka dy mënyra për të shkruar një formulë LOOKUP në Excel në varësi të nevojave tuaja. Njëra formë quhet vektor dhe tjetra është varg.

Funksioni LOOKUP mund të përdoret në çdo version të Excel.

Sintaksa dhe Argumentet e Funksionit LOOKUP

Ka dy mënyra për të përdorur funksionin LOOKUP:

Vektor

Forma vektoriale kërkon vetëm një rresht ose një kolonë. Ky varg quhet vektor. Vlera që kthehet është çdo gjë që është në të njëjtin pozicion me grupin tjetër të të dhënave të zgjedhur.

=LOOKUP(vlera_kërkimi, vektori_kërkuesi, [vektori_rezultati])

lookup_value është vlera që funksioni duhet të kërkojë brenda vektorit. Mund të jetë një numër, tekst, vlerë logjike, emër ose referencë. Ky argument kërkohet.
lookup_vector është diapazoni. Mund të jetë një rresht i vetëm ose një kolonë e vetme. Vlerat në vektor duhet të jenë në rend rritës (p.sh., 1, 2, 3 ose A, B, C). Ky argument kërkohet.
vektori_rezultati është një gamë opsionale. Nëse përdoret, duhet të jetë saktësisht e njëjta madhësi si lookup_vector.

Këtu janë disa rregulla të tjera për t'u mbajtur mend kur përdorni formën vektoriale të funksionit LOOKUP:

Nëse vlera e kërkimit është më e vogël se vlera më e vogël në lookup_vector, Excel prodhon gabimin N/A.
Nëse "vlera_kërkuese" nuk mund të gjendet, funksioni LOOKUP përputhet me vlerën më të madhe në vektorin lookup_e cila është më e vogël ose e barabartë me vlerën_kërkuese.

Array

Forma e grupit mund të kërkojë një vlerë në rreshta dhe kolona të shumta. Fillimisht lokalizon vlerën e specifikuar në rreshtin ose kolonën e parë të përzgjedhjes dhe më pas kthen vlerën e të njëjtit pozicion në rreshtin ose kolonën e fundit.

=LOOKUP(lookup_value, grup)

lookup_value është vlera që funksioni duhet të kërkojë brenda grupit. Mund të jetë një numër, tekst, vlerë logjike, emër ose referencë. Vlerat duhet të jenë në rend rritës (p.sh., 1, 2, 3 ose A, B, C). Ky argument kërkohet.
array është diapazoni i qelizave që përmbajnë vlerën që po krahasoni me lookup_value. Ky argument kërkohet.

Mbani parasysh gjithashtu këto rregulla:

Nëse "vlera_kërkuese" nuk mund të gjendet, në vend të kësaj përdoret vlera më e madhe në grup që është më e vogël ose e barabartë me vlerën_kërkuese.
Nëse vlera e kërkimit është më e vogël se vlera më e madhe në rreshtin ose kolonën e parë, do të kthehet gabimi N/A.
Nëse grupi përfshin më shumë kolona se rreshta, funksioni LOOKUP kërkon për vlerën lookup_në rreshtin e parë.
Nëse grupi përfshin më shumë rreshta se kolona, funksioni LOOKUP kërkon për vlerën lookup_në kolonën e parë.

Shembuj të funksionit LOOKUP

Në vijim janë disa shembuj se si të përdorni LOOKUP në formulat tuaja:

Përdor Vektorin e kërkimit për të kërkuar tabelën

=LOOKUP(1003, A2:A5, C2:C5)

Ja një shembull se si të përdorim funksionin LOOKUP kur duhet të kontrollojmë çmimin në një tabelë që është e organizuar sipas numrit të pjesës. Meqenëse e dimë se numrat e pjesëve janë të renditur në A2:A5 dhe çmimet janë në C2:C5, ne mund të kërkojmë për numrin e pjesës 1003 duke përdorur ato parametra.

Përdor grupin e kërkimit për të kërkuar tabelën

=LOOKUP(1003, A2:C5)

Mënyra tjetër për të përdorur funksionin LOOKUP në të njëjtin grup të dhënash si shembulli i mësipërm, është me një grup. Në vend që të zgjedhim dy kolona të vetme, ne po zgjedhim të gjithë tabelën. Megjithatë, duke qenë se ne kemi nevojë për çmimin në këtë shembull, ne po e ndalojmë përzgjedhjen në kolonën C pasi funksioni do të rrëmbejë çdo vlerë që gjendet në të njëjtin pozicion në kolonën e fundit.

Gjeni numrin më të afërt në tabelë

=LOOKUP(A2, D2:D6, F2:F6)

Kjo formulë LOOKUP po ndërthur pikët në kolonën A me sistemin e notimit në kolonën D. Funksioni LOOKUP sheh se ku bie rezultati në sistemin e vlerësimit dhe më pas shikon notën në F2:F6 në dinë çfarë të shkruajnë pranë rezultatit. Meqenëse disa nga këto vlera nuk gjenden në tabelën në të djathtë, LOOKUP përdor vlerën tjetër më të ulët.

Kjo formulë e veçantë mund të shkruhet gjithashtu në formën e grupit si kjo:

=LOOKUP(A2, D2:F6)

Rezultatet janë të njëjta pasi kolona D është fillimi i përzgjedhjes dhe fundi, i cili mban notën, është kolona F.

Shenjat e dollarit mund të përdoren në formula në mënyrë që kur i tërhiqni ato poshtë një kolone për të aplikuar funksionin në qeliza të tjera, referencat gjithashtu të mos zvarriten. Mund të lexoni më shumë rreth referencave të qelizave të përziera këtu.

Gjeni numrin e fundit në listë

=LOOKUP(9.99999999999999E+307, A:A)

Formula LOOKUP gjen numrin e fundit në kolonën A. Meqenëse 9.99999999999999E+307 është numri më i madh që mund të keni në një fletë pune në Excel, formula do të tregojë numrin e fundit në listë, edhe nëse ka qeliza bosh përfshirë në gamë.

Gjeni vlerën e fundit të tekstit në listë

=LOOKUP(REPT("z", 255), A:A)

Shembulli lokalizon vlerën e fundit të tekstit nga kolona A. Funksioni REPT përdoret këtu për të përsëritur z në numrin maksimal që mund të jetë çdo vlerë teksti, që është 255. Ngjashëm me shembullin e numrave, ky thjesht identifikon qelizën e fundit që përmban tekst.

Përdor të dhënat e tabelës për të gjetur vlerat e titullit

=LOOKUP(2, 1/(B3:G3 ""), B$2:G$2)

Ky shembull i fundit i funksionit Excel LOOKUP përfshin disa gjëra që nuk përshkruhen në këtë artikull, por gjithsesi ia vlen t'i shikoni në mënyrë që të shihni se sa i dobishëm mund të jetë ky funksion. Ideja e përgjithshme këtu është se ne po përcaktojmë hyrjen e fundit në çdo rresht dhe më pas po kërkojmë datën në rreshtin 2 për të ditur herën e fundit që kemi paguar ato fatura.

Funksione të tjera si LOOKUP

LOOKUP është një funksion mjaft bazë kërkimi/reference. Ekzistojnë të tjera që janë të mira për përdorime më të avancuara.

VLOOKUP dhe HLOOKUP ju lejojnë të kryeni kërkime vertikale ose horizontale dhe mund të specifikoni nëse duhet të bëni një përputhje të saktë apo të përafërt. LOOKUP kthen automatikisht vlerën më të afërt nëse nuk gjendet një përputhje e saktë.

XLOOKUP është një funksion i ngjashëm, më i avancuar i kërkimit.